Toen greep de Heer mij bij de hand en hield me voor dat ik niet de weg van dit volk moest gaan. Hij zei: 'Noem niet alles een samenzwering wat zij een samenzwering noemen. Wees niet bang voor wat hun angst aanjaagt, heb er geen ontzag voor. Alleen de Heer van de hemelse machten is heilig, voor Hem zijn angst en ontzag op hun plaats. Jesaja 8:11-13
Velen in de kerken (en daarbuiten) zien een totalitair monster ontstaan van totale controle en oneigenlijke macht. De tentakels van dit monster worden zichtbaar in vaccinaties, QR-codes en corona-maatregelen. Dit wordt gezien als de opmaat naar het grotere mondiale plan om de wereld opnieuw in te richten op het gebied van economie, religie en klimaat. Een plan waar verschillende lobbyende wereldorganisaties openlijk over communiceren en waar de geesten, door de bestrijding van de huidige corona-crisis heen, voor rijp gemaakt worden.
Ik krijg nogal eens een eindtijd-preek of wat filmpjes doorgestuurd. (dit moet je echt zien!) Vind ik de alarmerende boodschappen die het vaak bevat terecht? Deels: ik zie door de geschiedenis heen hoe totalitaire machten opstaan en neergaan. Het monster van de totalitaire machten is door de geschiedenis heen echt gebleken en heeft vele slachtoffers gemaakt in bijvoorbeeld communistische of nazistische vormen. Terecht dat we huiverig en alert zijn waar macht totalitaire trekken krijgt.
Wat mij echter verbaasd is de plaats die christenen eraan geven in hun denken en uitingen. Ik zie hoe christenen in beslag genomen worden door de slecht nieuws show van de wereld rondom. Ik zie hoe christenen in de duisternis lopen te wroeten. Hoe mensen identiteit en regie lijken te vinden in de duistere narratieven die ze ontrafelen.
Afgelopen week las ik Jesaja 8. Juda heeft twee vijanden in het noorden: het Noordelijke Rijk Israël en Aram. Koning Achaz van Juda had verdragen gesloten met de koning van Assur om de dreiging vanuit het noorden het hoofd te bieden. Het gonsde van de verwachtingen rondom de aanstaande vernietiging van de noordelijke vijanden van Juda door de Assyrische vrienden van Juda. Jesaja brengt echter de boodschap dat Assyrië ook Juda zal 'binnendringen en overspoelen'. Jesaja wijst daarin op het belang om de Heer te vrezen voor het vrezen van al het andere. Een boodschap die overgaat in de belofte van een Messias: "Een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven; de heerschappij rust op zijn schouders. Deze namen zal Hij dragen: Wonderbare raadsman, Sterke God, Eeuwige vader, Vredevorst." (Jes. 9:5)
Zijn we als christenen primair geroepen om de duisternis te ontrafelen en te vrezen voor mogelijke scenario's? Waarom willen we als God de tijden lezen en doorgronden? Waarom vrezen we de machten? Is de 'vreze des Heeren' ons zo vreemd geworden dat de vrees voor een Great Reset ons meer weet te raken? Wordt het koninkrijk van God zichtbaar in alles wat we delen en doorsturen? Is het hoopvol? Goed nieuws?
Laten we als christenen voorzichtigheid in acht nemen om samenzweringen te zien waar de wereld om ons heen ze ziet. Juist als christenen hoeven we niet angstig of bezorgd te zijn. Omdat we altijd hoopvol mogen weten dat de heerschappij op de schouders rust van Degene die was en is en komt. Laten we in navolging van Jezus uitblinken in het goede zoeken voor degenen om ons heen in het diepe vertrouwen dat het beste nog komt.