Een nieuwe Kijk van Kruijt over wat het uitdoen van je schoenen met het ontmoeten van God te maken heeft...Je leest het hier!
Aan boord van een schip doe je de schoenen uit. Zo simpel is het. In mijn hele varende bestaan ben ik nooit een uitzondering op die regel tegengekomen. En het is ook een logische regel toch? Je wil niet dat er troep vanaf dek mee naar binnen wordt gelopen. Je wil de boel wel een beetje netjes houden. In mijn herinneringen uit mijn kindertijd weet ik nog hoe een keer een vriendje van mij binnen was komen lopen met zijn schoenen aan. Daar bleek nog poep onder te zitten ook. Vandaag de dag zou die jongen een aantal sessies therapie nodig hebben om de reactie van mijn moeder op dat gebeuren te verwerken. Binnen doe je je schoenen uit.
De vraag die mij wel eens is bovengekomen is of schippers dat enkel en alleen doen om het binnen 'schoon' en 'netjes te houden'. Aan dek buiten is het vaak net zo schoon als binnen. Zouden er op de achtergrond nog andere redenen meespelen waarom we schoenen uit (laten) doen?
Mozes doolt al veertig jaar door de woestijn met de kudde schapen van zijn schoonvader Jethro. Er is veel gebeurd in Mozes' leven. Verschillende verhalen hebben hem getekend. Waaronder de moord op een Egyptenaar en de daaruit voortvloeiende ballingschap in de woestijn. Verloren jaren achter de schapen aan. Als Mozes bij de Horeb komt, de berg van God, ziet hij een braamstruik in brand staan die niet verteert. Aandachtig gaat hij het bekijken. Daar ontmoet Mozes de engel van de Heer en hoort hij de stem van God. God spreekt en zegt tegen Mozes dat hij zijn sandalen uit moet doen, 'want de grond waarop je staat, is heilig'.
Maar wat is heilige grond? Voor een ontmoeting heb je twee mensen nodig die ruimte willen maken voor de ander. God maakt ruimte voor een ontmoeting met Mozes. Aandacht van Mozes maakt ruimte voor een ontmoeting met God. De ruimte waarin God en mensen elkaar ontmoeten is 'heilige ruimte'. Daar blijf je als mens niet wie je bent. Je moet jezelf achterlaten, 'jezelf verloochenen' zoals Jezus zegt. (Luc. 9:23)
"Doe je sandalen uit" zegt God tegen Mozes, want die sandalen symboliseren je identiteit, je kracht, je cultuur en je status. Zoals schoenen vandaag de dag iets zeggen over je identiteit (van Bommels of sneakers?), je kracht (bergschoenen of sportschoenen?), je cultuur (schoenen of sandalen?) en je status (schoenenreus of schoenenzaak). "Sandalen uit" is het achterlaten van al die zaken omdat je God ontmoet.
Ergens speelt dit ook wel een rol in het 'schoenen uit' aan boord. Als schipper heb je regelmatig te maken met mensen die denken iets over je te kunnen zeggen, mensen die werkzaam zijn bij de overheid, de bank of de politie. Mensen die werken op bevrachtingskantoren of in havens. Maar er is een plaats waar niemand iets over te zeggen heeft: de woning van de schipper. Een plaats voor ontmoeting, maar dan moeten mensen wel iets van zichzelf achterlaten. Schoenen uit is de erkenning dat we op gemeenschappelijke grond zijn. Misschien toch niet zo gek bekeken van die schippers. En het is nog schoner ook.
Peter Kruijt
Lees hier de vorige Kijk van Kruijt over een loods