"Beveiliging ter plaatse" stond onderaan de aankondiging van een herdenking van de bijna 200 mensen die op 7 oktober ontvoerd zijn uit hun huizen. Blijkbaar woon ik in een land waar het niet veilig is voor een groep mensen om aandacht te vragen voor gegijzelde volksgenoten. De enige reden waarom het voor deze groep niet veilig is om stil te staan bij hun gegijzelde volksgenoten is het feit dat ze Joods zijn. Ik vind het verschrikkelijk dat Joden in ons land zich onveilig voelen. Dat had na onze nationale geschiedenis nooit meer zo mogen zijn.
Maar het is zover: 'Beveiliging ter plaatse.' Mezoeza's worden uit de deurposten geschroefd vanwege de gevoelde onveiligheid terwijl ik op meerdere plaatsen Palestijnse vlaggen probleemloos aan huizen zie hangen. Een Joodse herdenking moet beschermd worden terwijl bij een demonstratie voor de Palestijnse zaak niemand zich zorgen hoeft te maken. Dat laatste is terecht natuurlijk: we leven in een vrij land. Toch?
Bij de genoemde Joodse herdenking stonden een paar honderd mensen, terwijl een demonstratie voor de Palestijnse zaak eerder 15.000 mensen op de been had gebracht. Getalsmatig zien we hoe hier de machtsfactor het tegenovergestelde is van de verschrikkelijke beelden die we zien vanuit Gaza waar Israël eens en altijd een einde wil maken aan Hamas langs wegen die alleen maar sprakeloos maken. Een sprakeloosheid die al ontstaan was door de onvoorstelbare wreedheden die Hamas had begaan op die 7e oktober.
Sprakeloosheid die voor mij ophield door dat ene zinnetje: 'Beveiliging ter plaatse.' Dus heb ik iets gedaan vrijdagmiddag wat ik normaal nooit zou doen. Ik ben in de trein gestapt en afgereisd naar het Museumplein. Om daar te laten zien dat een land waar Joden zich onveilig voelen niet mijn land is. Om daar stil te staan bij bijna 200 gegijzelden die gesymboliseerd werden door lege stoelen aan een Sjabbatstafel. Ik heb bij de stoelen zachtjes gebeden. Het enige Joodse gebed dat ik ken: - שְׁמַע יִשְׂרָאֵל יְהוָה אֱלֹהֵינוּ יְהוָה אֶחָֽד׃ - (uitgesproken als: sjema Israel, Adonai Elo-hénoe, Adonai echád): ‘Hoor Israël, de Heer, onze God, de Heer is één’.
Israëls God is mijn God. Omdat Hij één is zal de wereld ook eens één zijn.
Peter Kruijt