Via via was ik benaderd om eens te gaan praten met een vrouw op leeftijd. Haar omgeving gaf aan steeds 'tegen een religieuze dimensie aan te lopen' die ze niet begrepen. Ze had het wel eens over baptisten gehad, dus hadden ze gegoogeld op 'baptisten' en 'Amersfoort' en kreeg ik via de mail de vraag om eens met haar te praten.
Toen ik bij haar kwam was ze erg onrustig. Ze had die ochtend gesprekken gehad met de apotheek en ze begreep eigenlijk niet goed wat nu de bedoeling was. We raakten aan de praat over haar jeugd in een degelijk reformatorische omgeving en de twijfels die steeds terugkeerden over haar heil. Over de eeuwigheid die voor haar lag. Maar ook dat God zo ver weg leek. Zo ver weg dat ze soms twijfelde aan Zijn bestaan.
We lazen Matt. 28:16-20, waar Jezus Zijn leerlingen de Grote Opdracht gaf. Jezus ontmoet zijn discipelen na de opstanding op de berg waar het in Mattheüs allemaal was begonnen. De discipelen zagen Jezus, wierpen zich in aanbidding voor Hem neer, 'al twijfelden sommigen' (vers 17).
"U bent in goed gezelschap mevrouw" zei ik. Zelfs degenen die drie jaar bij Jezus waren geweest vonden het wel eens moeilijk om te bevatten wie Hij is. Maar blijkbaar kon Hij er tegen want Hij gaf ze allemaal gewoon de Grote Opdracht om 'alle volken tot discipelen te maken'. Hij kan ook uw twijfels wel hebben…
Toen hebben we samen gebeden. Ze vroeg of ik haar hand vast wilde houden bij het bidden. De onmiskenbare aanwezigheid van God raakte en de wereld was even zo groot als deze huiskamer waar de Geest deed wat alleen Hij kan in troost en kracht.
'Komt u nog een keer langs?' vroeg ze.
'Zeker'. Op haar kalender schreef ik mijn naam en telefoonnummer bij een datum in de toekomst.
Peter Kruijt
>> Meer Kijk van Kruijt? Klik hier!