Vanaf komende zondag 20 december, totdat er wijzigingen zijn in de huidige maatregelen, zullen we als BGA verder gaan met het uitzenden van onze diensten via de livestream, maar zonder bezoekers in de zaal. Ook de kinderdiensten en jeugdgroepen zullen tot het einde van de lockdown niet plaatsvinden.
In de afgelopen week hebben we als coronateam en als raad gesproken over de te nemen beslissingen naar aanleiding van de invoering van de nieuwe maatregelen deze week. In de gesprekken en ook in de eigen overwegingen hebben we ontdekt hoe complex dit soort beslissingen zijn: er zijn goede redenen om de huidige praktijk voort te zetten met max. 30 personen in de zaal. En er zijn goede redenen om dit niet te doen. Beide meningen zijn te onderbouwen en maken deel uit van de gemeente.
De maatregelen en de hantering daarvan heeft te maken met de overtuiging over nut en noodzaak die je zelf hebt en de vrijheid van geweten om van de richtlijnen af te wijken. Mensen kunnen zich in hun geweten bezwaard voelen om de publieke opinie en de adviezen van de overheid van invloed te laten zijn op de activiteiten van de gemeente. We zijn toch zeker geen Ikea die je zomaar kunt sluiten? Maar mensen kunnen zich ook in hun geweten bezwaard kunnen voelen om deel uit te maken van een gemeente die samenkomsten belegt in een tijd waarin iedereen geroepen is onderlinge contactmomenten te beperken.
We moesten in het bijzonder denken aan de gedeeltes in de Bijbel (Rom.14, 1 Kor. 10) waarin gesproken wordt over deze vrijheid van geweten zien we hoe Paulus een weg zoekt in de dilemma's van zijn tijd: het vieren van bepaalde dagen of het kopen en eten van offervlees. In deze dilemma's wordt de door Paulus geboden weg naar eenheid gevonden in het 'laten' in plaats van het 'doen'.
Degenen die van mening zijn om de samenkomsten af te schalen naar enkel livestream willen hiermee God eren. ZIj willen hiermee laten zien dat we geroepen zijn in de wereld en we per definitie bestaan voor de niet-leden van de gemeente, voor degenen die buiten zijn en het evangelie nodig hebben. Willen daarom de kloof tussen gemeente en wereld niet onnodig verdiepen. Degenen die van mening zijn dat juist nu de samenkomst nodig is, willen hiermee God eren. Om juist in een tijd als dit een plaats te bieden waar genade, vreugde en liefde zichtbaar wordt in de onderlinge ontmoeting.
We geloven in een gemeente waar deze verschillende meningen naast elkaar kunnen bestaan en we mogen elkaar zien en naast elkaar staan in de verschillende wegen die we hierin kunnen kiezen.
Het is ongelooflijk jammer dat we, misschien wel juist in deze tijd, de kerkdiensten moeten missen met elkaar. Juist met Kerst waarin we altijd stil staan bij die hoop die de wereld in kwam op zo'n bijzondere manier en in een tijd waarin die hoop zo nodig is. We blijven elkaar ontmoeten. Tijdens de diensten en door elkaar in klein gezelschap ook buiten de diensten op te zoeken, juist in deze tijd. Laten we elkaar vasthouden, naar elkaar omzien en samen blijven geloven!