Krijg jij ze ook? Van die pop-upjes op je telefoon als er een nieuw bericht in de gemeenteapp geplaatst is? Of zo'n mailtje met daarin de melding van een bericht. Fantastisch toch, jij bent altijd op de hoogte! Misschien vind je het stiekem toch wat veel van het goede...Of denk je: "huh, waar gaat dit over. Pop-upjes??" In dit artikel leg ik je uit wat het is en hoe je instelt welke berichten je (wel en niet) ontvangt. Pas het gebruik ervan aan jouw wensen aan!
Eind december werd de Britse influencer en oud-kickbokser Andrew Tate gearresteerd. De man had miljarden views op de sociale media. Hij grossierde in filmpjes waarin hij zijn mening gaf over vrouwen, zaken en politiek. Filmpjes waarin hij zichzelf boven alles en iedereen plaatste, waarin hij opschepte over zijn imperium, zijn geld, zijn macht en zijn superioriteit over vrouwen. Vanwege zijn uitspraken is hij verwijderd van verschillende sociale media, maar recent was hij weer toegelaten tot Twitter.
Het ongelofelijke is dan toch gebeurd: ik ga een paar keer per week naar een sportschool. Nu zal je denken: 'Jij? Naar de sportschool?! Dat heb jij toch helemaal niet nodig!' Nee, dat klopt inderdaad, maar omdat achter een laptopje zitten of talloze kopjes koffie drinken niet per se bijdraagt aan een soepele en aantrekkelijke torso leek het mij toch goed om in beweging te komen.
Afgelopen zomer waren we twee weken aan het aflossen op ons voormalige binnenvaartschip. Ik hing gewoontegetrouw de Nederlandse vlag achterin de vlaggenmast. Rood-wit-blauw. Maar nu voelde het opeens als een statement. Alsof ik hiermee een signaal af wilde geven naar alle blauw-wit-rood vlaggen die ik overal zag hangen.
"Er stond een deur open in de hemel" (Openb. 4:1) Op de achterwand van de Heilig Kruiskerk in Amersfoort staat een geweldig groot wandreliëf met een afbeelding van de hemelse aanbidding zoals die beschreven wordt door Johannes in het bijbelboek Openbaring hoofdstuk 4 en 5. Op deze pagina vind je meer uitleg over dit kunstwerk en alle symboliek die je er in terugvindt.
Inmiddels ben ik alweer zo’n twee jaar voorganger van de BGA. Wat me opviel in de gemeente (en daarbuiten) is de enorme drukte waar men onder gebukt gaat. Zeker de periodes na de coronagolven brachten een eindeloze stroom aan activiteiten mee. Naast werk, naast gezin, naast kerk. In zó'n beetje elk 'hoe-gaat-het-rondje' aan het begin van een vergadering, deelt men regelmatig iets van deze druk op het leven.
Op vrijdag 10 juni kwam de contactgroep na bijna een jaar weer bij elkaar. Het was in veel opzichten een nieuwe start met een nieuw voorbereidingsteam en een nieuwe ruimte in de HKK. Maar het was weer ouderwets gezellig en leerzaam!
Een poosje terug kreeg ik het bekeringsverhaal van mijn overgrootmoeder opgestuurd door een geliefde oom om te bewaren voor de eeuwigheid. Ze had dit geschreven voor haar kinderen en kleinkinderen. Het is een bekeringsverhaal uit een christelijke traditie waar veel nadruk ligt op het ervaren ('bevinden') van het eigen onvermogen om te leven zoals God dat vraagt. Bekering hangt in deze traditie samen met diepe geloofservaringen die van God ontvangen worden.